Μιμητισμό και παπαγαλία των συρμών του μεταμοντερνισμού θεωρεί ο φιλόσοφος κ. Στέλιος Ράμφος τη σπουδή της ψήφισης του νόμου που εξισώνει τον γάμο των ομοφυλοφίλων με αυτόν των ετεροφυλόφιλων. Ο ίδιος επισημαίνει πως το δικαίωμα είναι και αξίωση, ως αξίωση μπορεί να τεθεί σε δημοψήφισμα. Επίσης θεωρεί πως η τεκνοθεσία από ζευγάρια του ίδιου φύλου εντάσσεται στο γενικότερο κίνημα της “αφυπνίσεως”, το οποίο μέσω του ανερμάτιστου δικαιωματισμού οδηγεί στον ολοκληρωτισμό. [1]
Τεχνητή νοημοσύνη. Παροδική μόδα, σοβαρό εργαλείο, ή κίνδυνος;
Με τον όρο τεχνητή νοημοσύνη (Τ.Ν.) εννοούμε τον κλάδο της πληροφορικής που ασχολείται με την σχεδίαση συστημάτων και αλγορίθμων που μιμούνται την ανθρώπινη ευφυία μέσα από την μάθηση, τον προσαρμοστικότητα, την κατανόηση, την εξαγωγή συμπερασμάτων και την επίλυση προβλημάτων.
Παρά το γεγονός ότι η Τ.Ν. έχει πάρει πολύ μεγάλη δημοσιότητα τα τελευταία δύο χρόνια, είναι κλάδος που υπάρχει εδώ και 70 και πλέον χρόνια. Οι πιο πρόσφατες εξελίξεις στον τομέα των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων έκαναν εφικτή μία νέα γενιά αλγορίθμων και συστημάτων που μας φέρνουν πιο κοντά σε μία γενική τεχνητή νοημοσύνη.
Είναι όμως αυτό που βλέπουμε σήμερα μία μόδα, ή κάτι άλλο; Είναι ένα χρήσιμο εργαλείο; Έχει γενικά θετική επίπτωση; Υπάρχουν κίνδυνοι;
Ως προγραμματιστής μπορώ να πω ότι η δουλειά μου έχει γίνει, αν όχι ευκολότερη, σίγουρα αποδοτικότερη μέσα σε λίγους μήνες. Και δεν λέω ευκολότερη, γιατί η Τ.Ν. δεν μπορεί να κάνει τον χρήστη της να κατανοήσει έναν αλγόριθμο που θα του δώσει, ούτε φυσικά μπορεί να γνωρίζει τις απαιτήσεις του χρήστη αν αυτός δεν μπορεί να τις εξηγήσει. Οπότε μην ακούμε αυτά που λένε ότι «οι προγραμματιστές δεν θα χρειάζονται». Αυτό που θα συμβεί θα είναι να αλλάξει ο τρόπος που εργαζόμαστε. Όχι η ανάγκη για προϊόντα και υπηρεσίες.
Στο κοντινό μέλλον, μιλάω για τα επόμενα 2 ως 10 έτη, με τα ανοιχτά μοντέλα που εκπαιδεύονται ως «ειδικοί», και με την πρόσβαση σε υλικό που θα επιτρέπει την χρήση τους ακόμα και τοπικά στους υπολογιστές μας, προβλέπω το εργαλείο αυτό να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μου. Θα είναι δύσκολο να θυμηθούμε ακόμα και εποχές που δεν είχαμε αυτό το εργαλείο. Το βήμα θα είναι τόσο μεγάλο όσο ήταν η εφεύρεση του Internet και η διαφορά του με τα βιβλία αναφοράς που χρησιμοποιούσαμε πριν. Ίσως και μεγαλύτερο.
Υπάρχουν όμως και κάποια προβλήματα που έχουν αρχίσει να παρουσιάζονται, ηθικά και τεχνολογικά. Αυτά πρέπει να αντιμετωπιστούν ώστε η Τ.Ν. να έχει θετικό πρόσημο στην ζωή μας.
Τα ηθικά προβλήματα κυρίως εστιάζονται στην δυνατότητα για παραβίαση της ιδιωτικότητας, της απώλειας θέσεων εργασίας, ειδικά για εργασίες επαναλαμβανόμενες χωρίς ανάγκη ιδιαίτερα δημιουργικής σκέψης, καθώς και θέματα που έχουν να κάνουν με την προκατάληψη που προκαλείται ανάλογα με τα δεδομένα στα οποία έχει πρόσβαση μία Τ.Ν.
Στα θέματα εργασίας, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ενώ αρχικά θα υπάρχει (και έχει φανεί ήδη) μία μεγάλη έξοδος από τον χώρο, εργαζομένων που αντικαταστάθηκαν από συστήματα Τ.Ν., η κατάσταση θα είναι προσωρινή όπως ήταν και κατά την αρχή της βιομηχανοποίησης. Εξάλλου ποιος θυμάται σήμερα τις αντιδράσεις των πεταλωτών όταν τα αυτοκίνητα έκαναν την εργασία τους άχρηστη; Εδώ όμως είναι ευθύνη και της πολιτείας να βοηθήσει τους εργαζόμενους να μεταβούν σε κάτι άλλο, γρήγορα και χωρίς να δημιουργηθούν κοινωνικά ζητήματα.
Αντίστοιχα στα θέματα ιδιωτικότητας έχουν γίνει ήδη βήματα μέσα από νομοθετήματα, αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και ως χρήστες και ειδικά οι προγραμματιστές που δημιουργούμε προϊόντα Τ.Ν. να λαμβάνουμε υπόψη μας αυτήν την παράμετρο.
Για την προκατάληψη τώρα (bias) των μοντέλων, η γνωστοποίηση τέτοιων προβλημάτων προς τους χρήστες, καθώς και η συνεχής έρευνα για την μείωση του φαινομένου είναι ευθύνη των ερευνητών και των δημιουργών των μοντέλων και των αλγόριθμων τεχνητής νοημοσύνης.
Στα τεχνολογικά θέματα το σημαντικότερο είναι η σπατάλη πόρων αυτή τη στιγμή και το κόστος της τεχνητής νοημοσύνης. Όσο τα συστήματα και οι αλγόριθμοι γίνονται αποδοτικότεροι αυτό θα μειώνεται. Επίσης ακόμα και η χρήση με την σημερινή κατάσταση, απλά μειώνοντας τον χρόνο με T.N. για μία εργασία έχουμε κάποια οικονομία ενέργειας, συμπεριλαμβανομένου και του κόστους της ίδιας της Τ.Ν. σε αυτήν.
Θα τολμήσω να κάνω μία πρόβλεψη για τα μοντέλα γενικής τεχνητής νοημοσύνης. Ακόμα είναι ίσως μακριά, όμως η πρόοδος φαίνεται να είναι γεωμετρική που σημαίνει ότι κάποια στιγμή θα καταστούν εφικτά. Εκεί οι προκλήσεις που θα εμφανιστούν θα είναι ακόμα μεγαλύτερες και ο τρόπος που θα τις αντιμετωπίσουμε θα καθορίσει ίσως και το μέλλον του είδους μας. Δεν φοβάμαι τον νέο «Νιγηριανό πρίγκηπα» της τεχνητής νοημοσύνης του σήμερα, γιατί τον κατασκευάζει η δική μας νοημοσύνη με εργαλείο/βοηθό την τεχνητή. Αν όμως μία γενική τεχνητή νοημοσύνη ξεπεράσει την ανθρώπινη διάνοια, το αποτέλεσμα ίσως είναι απρόβλεπτο. Προς στιγμής, φοβάμαι περισσότερο την φυσική ανοησία πάντως…
Βασίλης Περαντζάκης
Πρόεδρος Δ.Ε. Κόμματος Πειρατών Ελλάδας
Προγραμματιστής / Αναλυτής, Υπεύθυνος RND
Η Εκκλησία ΑΕ θέλει να επιβάλλει θεοκρατία.
Κάλεσμα προς δημοκρατικούς, προοδευτικούς πολίτες για να έρθουν στους Πειρατές
Αγαπητοί συμπολίτες μου, ονομάζομαι Βασίλης Περαντζάκης,
Στις 16 Νοεμβρίου είχα την τιμή να προταθώ και να ψηφιστώ Πρόεδρος της Διοικούσας επιτροπής του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας.
Από αυτήν τη θέση θέλω να προσκαλέσω δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες που συμφωνούν με τις αρχές του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας να γίνουν μέλη και να συμμετέχουν στην προσπάθειά μας για μία πρόταση πολιτικής που δεν συμβιβάζεται με τα συμφέροντα λίγων. Για μία Ελλάδα δικαιοσύνης, αλληλεγγύης και προόδου προς ένα ευοίωνο μέλλον για τα παιδιά μας.
Ως Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής θέλω να δοκιμάσω κάτι καινούριο για Ελληνικό κόμμα. Έχουμε συνηθίσει όλοι ο πρόεδρος σε κάποιο κόμμα να έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο. Όχι. Είμαι εδώ για να συντονίζω και να βοηθήσω στην διάδοση των ιδεών μας, των ιδεών του Κόμματος Πειρατών. Είμαι απλό μέλος με μία ψήφο. Δεν θέλω ούτε θέση σε ψηφοδέλτια, ούτε καρέκλα, ούτε μισθό από το κόμμα. Θέλω να φέρω στο επόμενο διάστημα 1000 νέους Πειρατές που θα δημιουργήσουν πολιτική, αναπτύσσοντας το πρόγραμμα του Κόμματος Πειρατών στα πλαίσια των θέσεων και των αρχών μας σε νέους τομείς. Να το επεκτείνουμε και να το βελτιώσουμε μαζί όπου ήδη έχουμε κάτι να πούμε.
Θέλω να φέρω στο κόμμα ανθρώπους με γνώσεις σε όλους τους τομείς της πολιτικής που μπορούν να βάλουν το εγώ τους στην άκρη για το συμφέρον των συνανθρώπων τους.
Χρειαζόμαστε ανθρώπους με γνώσεις και ενσυναίσθηση.
Αν σας ακούγεται ενδιαφέρον και θέλετε να μάθετε περισσότερα, στείλτε ένα email στο info@pirateparty.gr με θέμα “Κάλεσμα” για να γνωριστούμε και να δούμε πως θα προχωρήσουμε μαζί.
Βασίλης Περαντζάκης
Πρόεδρος Διοικούσας Επιτροπής Κόμματος Πειρατών Ελλάδας
Προγραμματιστής / Αναλυτής
Φορολογικό σύστημα “ότι σας πάρουμε” και οι προτάσεις του Κόμματος Πειρατών.
Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις παλινωδίες της κυβέρνησης στο φορολογικό. Για να είμαι δίκαιος βέβαια με την κριτική μου, όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα ακολουθούν την ίδια λογική στην φορολογία: Σκοπός είναι να μαζέψουμε το χρήμα που θεωρούμε ότι χρειαζόμαστε, δεν μας ενδιαφέρει από ποιον θα το πάρουμε. Δεν μας ενδιαφέρει ένα δίκαιο, σοβαρό φορολογικό σύστημα. Μόνο το σύνολο των χρημάτων που θα μαζέψουμε.
Στις εκλογές, ένα 60% των ελεύθερων επαγγελματιών ψήφισαν την Νέα Δημοκρατία, κυρίως γιατί φοβήθηκαν από την ανακοίνωση του Κατρούγκαλου ότι θα υπήρχε μεγάλη αύξηση στην φορολογία τους με μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα έρχεται η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να εισάγει νέες ρυθμίσεις ώστε να πιάσει την φοροδιαφυγή. Το κάνει όμως με τέτοιο τρόπο που στην ουσία, επιβραβεύει τους φοροφυγάδες που θα κληθούν να πληρώσουν κάτι ψιλά και τιμωρεί τους μικρούς που δεν μπορούν να κρύψουν έτσι κι αλλιώς εισοδήματα.
Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση είναι ότι δεν έχουν όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες το ελάχιστο εισόδημα που εκείνη θεωρεί ως βάση. Υπάρχουν ελεύθεροι επαγγελματίες που κάποιες χρονιές έχουν ελάχιστα έσοδα και είτε ζουν από τα έσοδα προηγούμενων ετών είτε τους ζει η σύζυγος ή ο σύζυγος. Θα μου πείτε γιατί συνεχίζουν τότε να το ασκούν; Γιατί δεν έχουν ίσως άλλη επιλογή; Γιατί ελπίζουν ότι την επόμενη χρονιά θα πάνε καλύτερα;
Η μεταχείριση λοιπόν όλων των ελεύθερων επαγγελματιών σαν να είναι φοροφυγάδες, μόνο για να φτάσουν τον στόχο εσόδων με απλό πολλαπλασιασμό ποσού επί αριθμό Ελεύθερων Επαγγελματιών είναι άδικη.
Μία ακόμα αδικία είναι ότι οι πραγματικοί φοροφυγάδες, αυτοί που βγάζουν πολλαπλάσια ποσά από αυτά που δηλώνουν ή δηλώνουν ελάχιστα κέρδη θα συνεχίσουν να το κάνουν καθώς , τους δίνεται τώρα η δυνατότητα να είναι “νόμιμοι” με ένα ελάχιστο ποσό που θα δηλώνουν.
Αν θέλουμε να έχουμε πραγματικά δίκαιο φορολογικό σύστημα δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι. Και δεν είναι ότι δεν υπάρχουν λύσεις. Βεβαίως και υπάρχουν. Πολιτικά όμως κοστίζουν και έτσι οι κυβερνήσεις δεν θέλουν να τις εφαρμόσουν.
Θα πω επιγραμματικά μερικά βασικά σημεία που θα είναι και στο προτεινόμενο πρόγραμμα του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας, στις 12 Νοεμβρίου για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής:
Ενίσχυση των Ελέγχων: Ενισχύοντας τις φορολογικές αρχές με περισσότερους και καλύτερα εκπαιδευμένους ελεγκτές. Το κόστος κάθε ελεγκτή πληρώνεται πολλαπλάσια από τα αυξημένα έσοδα της φορολογίας.
Τεχνολογία: Χρήση σύγχρονων τεχνολογιών για την αυτοματοποίηση των ελέγχων και την ανίχνευση ασυνέπειας στις φορολογικές δηλώσεις. Δεν χρειάζονται εφαρμογές “ρουφιανιάς”. Αρκούν τα υπάρχοντα δεδομένα και ελεγκτές που γνωρίζουν να τα διαβάσουν.
Απλοποίηση του Φορολογικού Κώδικα: Καθιστώντας τη φορολογία πιο κατανοητή, μειώνονται οι ευκαιρίες για λάθη ή καταχρήσεις. Εδώ η Ελλάδα έχει αποτύχει πλήρως.
Εκπαίδευση και Συνείδηση: Η προαγωγή της φορολογικής συνείδησης και η εκπαίδευση μπορούν να μειώσουν τη φοροδιαφυγή ενθαρρύνοντας την ηθική συμμόρφωση.
Κίνητρα για Συμμόρφωση: Προσφορά κινήτρων για νόμιμη φορολογική συμπεριφορά, όπως η μείωση των φορολογικών συντελεστών και η απλοποίηση της διαδικασίας καταβολής.
Ενίσχυση των Κυρώσεων: Η εφαρμογή αυστηρών κυρώσεων για τους φοροδιαφεύγοντες και η δημόσια καταγγελία των περιπτώσεων φοροδιαφυγής μπορούν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά.
Ανταποδοτικότητα: Για να λειτουργήσουν όλα τα παραπάνω πρέπει ο πολίτης να δει και αποτέλεσμα. Αν οι φόροι καταλήγουν σε άχρηστα έργα και απευθείας αναθέσεις φίλων, όλα τα παραπάνω θα αποτύχουν.
Είμαστε βάρβαροι…
Οι άνθρωποι είναι ακόμα ανίκανοι να συμβιώσουν με τον γείτονά τους. Οι ιδεολογικές, θρησκευτικές, πολιτικές και πολιτιστικές διαφορές είναι πολύ μεγάλες για το μικρό μας μυαλουδάκι.
Λίγο ιστορικό για την κατάσταση στην Μέση Ανατολή:
150 χρόνια πριν ξεκίνησε η πρώτη μαζική μετανάστευση των Εβραίων προγόνων των σημερινών Ισραηλινών στην περιοχή της Παλαιστίνης.
10 αιώνες νωρίτερα, είχαν μεταναστεύσει οι περισσότεροι από την περιοχή αυτή καθώς τους έδιωξαν οι εμφύλιοι πόλεμοι των μουσουλμάνων, οι κοινωνικές διακρίσεις και η οικονομική ανέχεια.
Προσωπικά το θεωρώ σχεδόν θαύμα το ότι επέζησαν τόσους αιώνες διωγμών και τόση διασπορά. Ο βασικός λόγος βέβαια είναι η μεγάλη συνοχή που είχαν και έχουν ως κοινότητα γύρω από την θρησκεία τους. Πολιτισμικά και ιστορικά είναι ένα πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο.
Όταν το 1917 οι Άραβες νικούν τους Οθωμανούς θέλουν να κάνουν κράτος τους την Παλαιστίνη. Οι Άγγλοι τους το υπόσχονται, αλλά στην ουσία αυτό που θέλουν είναι να μοιράσουν την περιοχή λόγω των κοιτασμάτων πετρελαίου σε ζώνες επιρροής. Έχουν ήδη κάνει σχέδιο, ένα χρόνο νωρίτερα.
Με την συνθήκη των Βερσαλλιών (1919), η Αγγλία αναλαμβάνει την διοίκηση της περιοχής (παρά την υπόσχεση στους Άραβες για ανεξαρτησία) ενώ αρχίζει ξανά μαζική μετανάστευση των Εβραίων. Εκείνη την περίοδο χάνεται και η πρώτη ευκαιρία συνεργασίας Εβραίων και Αράβων καθώς αντιδράσεις από τις δύο αυτές πλευρές δεν επιτρέπουν την συγκρότηση νομοθετικού συμβουλίου.
Μία δεκαετία μετά, η συνεχής μετανάστευση των Εβραίων κάνει τους Άραβες να εξαγριωθούν και να ξεσηκωθούν με αποτέλεσμα να σκοτώσουν 130 άτομα καθώς πίστευαν ότι αλλοιώνονται τα πληθυσμιακά χαρακτηριστικά (σας θυμίζει κάτι; ). Ήταν η αρχή συγκρούσεων που συνεχίζονται ενώ στην Ευρώπη ο Ναζισμός ανεβαίνει και εξαναγκάζει το 1937 ακόμα περισσότερους Εβραίους να καταφύγουν στην Παλαιστίνη για να γλιτώσουν από σίγουρο θάνατο.
Άλλα δέκα χρόνια μπροστά και έχουμε φτάσει στο 1947. Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος έχει τελειώσει, έχει ιδρυθεί ο ΟΗΕ (μόλις 2 χρόνια πριν) και αποφασίζει την διαίρεση της Παλαιστίνης, με 55% για το Εβραϊκό κράτος και 43% για το Παλαιστινιακό κράτος, ενώ το υπόλοιπο είναι η Ιερουσαλήμ που θα οριστεί διεθνής πόλη. Οι Άραβες αρνούνται και μαζεύουν στρατό γύρω από τους Εβραϊκούς οικισμούς.
1 χρόνο μετά κηρύσσεται η ανεξαρτησία του Ισραήλ από τον Μπεν Γκουριόν και ξεκινάει ο πρώτος αραβο-ισραηλινός πόλεμος. Οι Ισραηλινοί νικούν και 750000 Παλαιστίνιοι γίνονται πρόσφυγες.
To 1956 o Αιγύπτιος Νάσερ εθνικοποιεί το κανάλι του Σουέζ. Οι ΗΠΑ είναι με το μέρος της Αιγύπτου και έτσι η συμμαχία Αγγλίας,Γαλλίας και Ισραήλ που επιτέθηκε στην Αίγυπτο, υποχωρεί.
Πάμε άλλα δέκα χρόνια μπροστά, στο 1967 και ο Νάσερ συγκεντρώνει στρατεύματα στα σύνορα του Ισραήλ. Όμως το Ισραήλ επιτίθεται πρώτο και σε πόλεμο που διαρκεί 6 μέρες, διπλασιάζει τα εδάφη του. ο ΟΗΕ ψηφίζει το περίφημο 242 που προβλέπει άμεση αποχώρηση των Ισραηλινών από τα κατεχόμενα. Αυτό μέχρι σήμερα, δεν έχει γίνει!
Τρία χρόνια πριν έχει ιδρυθεί η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO) και τώρα απαιτεί την άμεση ίδρυση παλαιστινιακού κράτους. Το 1968 αρχηγός της εκλέγεται ο Γιάσερ Αραφάτ.
Το 1973 ξεσπά ο πόλεμος του Yom Kippur. Αρχικά Αιγύπτιοι και Σύριοι κατάφερα να εισχωρήσουν στις περιοχές που είχε καταλάβει το Ισραήλ το 1967. Με αντεπίθεση όμως το Ισραήλ τους απωθεί και εισβάλει βαθιά στα εδάφη τους και ο πόλεμος λήγει με κατάπαυση του πυρός. 5 χρόνια αργότερα, στο Camp David θα υπογραφεί συμφωνία ανάμεσα στο Ισραήλ και την Αίγυπτο.
Το 1987 δεν έχει γίνει ακόμα τίποτα για την Παλαιστίνη. ξεσπά η πρώτη Ιντιφάντα (ιερός πόλεμος) και ιδρύεται η Χαμάς.
Το 1993, υπογράφεται συμφωνία στο Όσλο μεταξύ της PLO και του Ισραήλ. Προβλέπεται η αποχώρηση των Ισραηλινών στρατευμάτων από την Δυτική Όχθη και την Λωρίδα της Γάζας. Αυτό δεν θα συμβεί για άλλα 12 χρόνια και ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Εν τω μεταξύ η κατάσταση θα χειροτερεύσει.
Το 2000 ξεκινά η δεύτερη Ιντιφάντα και το 2002 το Ισραήλ ανεγείρει τείχος κατά μήκος της Δυτικής όχθης για να προστατευθεί από τις επιθέσεις αυτοκτονίας των Παλαιστινίων.
Το 2004, μετά από εκτόξευση πυραύλων κατά του Ισραήλ, από Παλαιστινίους, με θύματα 2 παιδιά, ο Ισραηλινός στρατός εισβάλει στην βόρεια λωρίδα της Γάζας και στις διαμάχες σκοτώνονται περίπου 130 Παλαιστίνιοι. Λίγο αργότερα παθαίνει ο Γιάσερ Αραφάτ.
Το 2005, οι Ισραηλινές δυνάμεις και έποικοι αποχωρούν από την Λωρίδα της Γάζας και την βόρεια Δυτική Όχθη.
Το 2006 η Χαμάς κερδίζει την πλειοψηφία των εδρών στις Παλαιστινιακές εκλογές. Οι Παλαιστίνιοι αιχμαλωτίζουν έναν Ισραηλινό στρατιώτη και οι Ισραηλινοί εισβάλουν πάλι στην Γάζα. Η Χεζπολάζ από τον νότιο Λίβανο επιτίθεται στο Ισραήλ και αιχμαλωτίζει 2 στρατιώτες ενώ σκοτώνει άλλους 8. Το Ισραήλ κάνει αεροπορικές επιδρομές κατά του Λιβάνου και ναυτικό αποκλεισμό της χώρας.
Το 2008 το Ισραήλ εξαπολύει αεροπορική επιδρομή στην Λωρίδα της Γάζας με στόχο την Χαμάς. 225 νεκροί και 700 τραυματίες Παλαιστίνιοι οι απολογισμός.
Το 2010 Ισραηλινοί καταδρομείς επιτίθενται σε πλοία που μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στην αποκλεισμένη Γάζα. Σκοτώνονται και τραυματίζονται πολλοί ακτιβιστές. Οι Ισραηλινοί μιλάνε για “αυτοάμυνα” ενώ υπάρχει διεθνής κατακραυγή.
Το 2012 γίνεται επίθεση με ρουκέτες πάλι κατά Ισραηλινών εδαφών και ως αντίποινα γίνεται ξανά αεροπορική επιδρομή του Ισραήλ στην Γάζα.
Το 2014 με αφορμή την δολοφονία τριών Ισραηλινών εφήβων και την εκδικητική δολοφονία ενός Παλαιστίνιου εφήβου ξεκινάνε πάλι αεροπορικές επιδρομές με μεγάλες καταστροφές και πολλές απώλειες στην Γάζα. Τα επόμενα 2 χρόνια είναι γεμάτα με μεμονωμένες επιθέσεις Παλαιστίνιους εναντίων Ισραηλινών.
Το 2017 ο τότε πρόεδρος τον ΗΠΑ, Ντόναλτ Τραμπ αναγνωρίζει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα τους Ισραήλ προκαλώντας διεθνείς αντιδράσεις και πολλές διαδηλώσεις.
Το 2018 Οι Παλαιστινιακές διαδηλώσεις στα σύνορα Γάζας-Ισραήλ (“Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής”) κορυφώνονται με σκοτωμένους και τραυματίες.
To 2020 οι Ισραηλινοί σχεδιάζουν την ενσωμάτωση τμημάτων της Δυτικής Όχθης στο Ισραήλ, αλλά μετά από αντιδράσεις γίνεται συμφωνία και υποχωρούν.
Το 2021 συνεχίζονται οι συγκρούσεις Ισραηλινών και Παλαιστινίων και οι επιθέσεις στην Γάζα. Ο Νετανιάχου χάνει την πρωθυπουργία
Στο τέλος του 2022 ο Νετανιάχου επιστρέφει στην πρωθυπουργία.
Και φτάσαμε στο σήμερα. Η Χαμάς εξαπολύει ξαφνική επίθεση με χιλιάδες ρουκέτες κατά του Ισραήλ. Επιτίθεται σε άμαχο πληθυσμό και σκοτώνει εκατοντάδες Ισραηλινούς, ακόμα και στο φεστιβάλ Ειρήνης ενώ αιχμαλωτίζει περίπου 100. Ο Νετανιάχου ενεργοποιεί το άρθρο 40 για πρώτη φορά μετά το 1973. Αποκλείει την Γάζα και κλείνει ρεύμα, νερό και πρόσβαση σε προμήθειες για 400000 αμάχους.
Πείτε μου τώρα εσείς ΠΟΙΟΣ φταίει; Φταίνε οι Εβραίοι μετανάστες; Φταίνε οι Άραβες; Φταίνε οι Άγγλοι/Γάλλοι; Φταίει ο ΟΗΕ; Φταίει το σύγχρονο κράτος του Ισραήλ; Οι Παλαιστίνιοι;
Το ζήτημα είναι τόσο πολύπλοκο που γραφικότητες όπως “Είμαστε με το Ισραήλ”, ή “Λευτεριά στην Παλαιστίνη” ακούγονται μόνο ως τέτοιες.
Πείτε καλύτερα ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΑΡΒΑΡΟΙ και αφήστε το εκεί. Δεν μας παίρνει. Και ρίξτε και μερικά κροκοδείλια δάκρυα για τα παιδιά στην Μέση Ανατολή.
Διαδικασίες αξιολόγησης για εκλογικούς συνδυασμούς.
Είμαστε λίγες μέρες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές και βλέπουμε να έχουν παρεισφρήσει άτομα σε διάφορους συνδυασμούς που δεν συνάδουν με τη διακηρυγμένη ιδεολογία του συνδυασμού.
Υπάρχει μία προχειρότητα στο πως στήνεται ένας συνδυασμός, γιατί στήνεται τελευταία στιγμή με βιασύνη, χωρίς καθόλου αξιολόγηση. Γιατί δεν είναι αξιολόγηση ο πολιτικός χώρος που ανήκει κάποιος υποψήφιος. Μπορεί να στηρίζει αριστερό ή κεντρώο κόμμα, αλλά ο ίδιος να είναι μισογύνης ή ρατσιστής. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο.
Δεν μπορείς ως συνδυασμός να ελέγξεις ποιος σε στηρίζει, αλλά μπορείς να ελέγξεις ποιον διαλέγεις εσύ ως υποψήφιο. Χρειάζεται σοβαρή διαδικασία αξιολόγησης που δεν υπάρχει.
Και μπορεί οι συντηρητικοί, δεξιοί και ακροδεξιοί συνδυασμοί να μην ενδιαφέρονται για αυτά (αντίθετα τα θεωρούν προσόντα) αλλά οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως προοδευτικοί έχουν υποχρέωση να προσέχουν πολύ και να αναγνωρίζουν τα λάθη τους όταν τα κάνουν, να ζητάνε συγγνώμη και να αφαιρούν τους προβληματικούς υποψηφίους, ή ακόμα και να αποσύρονται αν αυτό γίνεται επανειλημμένα.
Η αποχαύνωση και ο εκβαρβαρισμός είναι στόχος της κυβέρνησης, όχι παρενέργεια. Ελάτε στους Πειρατές να το αλλάξουμε.
“Θα τσακώνονται ποιος θα πάει την Κυριακή” μας λέει ο Υπουργός Εργασίας, Άδωνις Γεωργιάδης και χειροκροτούν οι οπαδοί του.
Γράφω αυτά τα λόγια και ξέρω ότι λίγοι θα τολμήσουν να τα διαδώσουν. Θα τα διαβάσουν άνθρωποι που βρίσκονται στην ίδια θέση με τους εργαζόμενους στα εργοστάσια. Και τους καταλαβαίνω απόλυτα. Γιατί να τολμήσουν να μιλήσουν; Να χάσουν τα λίγα που έχουν;
Γιατί άραγε να μαλώνει κάποιος για να δουλέψει την Κυριακή; Γιατί απλά είναι απελπισμένος. Χρειάζεται τα χρήματα για να καλύψει τα έξοδα της οικογένειάς του. Εκεί ποντάρει ο Γεωργιάδης και η κυβέρνηση. Στην φτωχοποίηση που θα βοηθήσει να υπάρχει εργατικό (δουλικό) δυναμικό για τους “επενδυτές“.
15 λεπτά θα ανέβει το ψωμί. Να αγοράζετε λιγότερο ή να δουλέψετε Κυριακή. Έτσι θα πάρετε και λίγο λάδι για την σαλάτα. Ναι το ξέρουμε ότι είναι ακριβές οι ντομάτες, αλλά αν πάτε αργά στη Λαϊκή θα βρείτε τις σάπιες σχεδόν τζάμπα…
Άλλωστε δεν το κρύβει και ο Πρωθυπουργός. Είπε ότι δεν τον ενδιαφέρει να ανέβουν οι μισθοί για να υπάρχει κατανάλωση. Μια χαρά βγάζουν τους φόρους από την λίγη κατανάλωση που υπάρχει τώρα γιατί οι τιμές είναι ψηλές, οπότε και ο φόρος υψηλός. Αυτά τα χρήματα τα κάνουν επιδοτήσεις για τους φίλους τους. Αυτοί με την σειρά τους ελέγχουν τα ΜΜΕ και καθοδηγούν τον κόσμο στο να πιστεύει ότι του σερβίρουν.
Οι κρίσεις είναι ευκαιρίες για αυτούς. Όσο περισσότερες, τόσο το καλύτερο. Θα μοιράσουν ψίχουλα και θα φάνε την μερίδα του λέοντος. Έρχονται πολλά λεφτά και το μυρίστηκαν οι επενδυτές, οπότε μας ανέβασαν κλιμάκιο! Δις ολόκληρα. Θα πάνε σε “έργα”. Έργα που θα αποδειχτούν κακοτεχνίες ή… “ατενχνίες” όπως έγινε με τα 150 εκ στην Θεσσαλία.
Έτσι και τώρα, οι χρηματοδότες φίλοι τους ζητάνε σκλάβους. Σκλάβους που θα σκοτώνονται μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει το κομμάτι ψωμί που του πετάνε. Εκβαρβαρισμός.
Αν δεν έχετε θυμώσει με αυτά, τότε έχετε αποχαυνωθεί. Αυτός είναι ο δεύτερος στόχος του Άδωνι Γεωργιάδη και των υπολοίπων στην κυβέρνηση. Να μην μπορείτε να σκεφτείτε. Να ναρκώσουν τις διανοητικές σας ικανότητες.
Η Κυριακή δεν είναι μόνο μία μέρα. Είναι σύμβολο για τον εργαζόμενο. Συμβολίζει το δικαίωμα στην ξεκούραση. Αυτό θέλουν να μας το πάρουν. Και το κάνουν σταδιακά ώστε να μισούμε όσοι μας το έχουν πάρει αυτόν που έχει ακόμα το δικαίωμα, όχι αυτόν που μας το κατάργησε.
Εξάλλου πόσοι υποσχέθηκαν να αλλάξουν αυτό το σύστημα και τελικά υποχώρησαν στις πιέσεις; Πόσοι συμβιβάστηκαν; Ακόμα και η προηγούμενη κυβέρνηση που ήθελε να λέγεται αριστερή, υποχώρησε μπροστά στους “ισχυρούς”. Όχι γιατί θα μας έβγαζαν από το Ευρώ, δεν υπήρχε περίπτωση, ούτε τρόπος, αλλά γιατί θα έχαναν και οι ίδιοι την βολή τους. Είναι συνηθισμένοι πλέον στα “οφίτσια”.
Και τώρα; Τώρα η κυβέρνηση αυτή είναι μόνη της, κυρίαρχη να κάνει ότι γουστάρει χωρίς να νοιάζεται για τον εργαζόμενο. Μόνο για το bottom line. Το κέρδος.
Ούτε το ΚΚΕ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΜΕΡΑ25, ούτε κάποιος άλλο που ταΐστηκε τόσα χρόνια από δημόσιο χρήμα θα κάνει κάτι. Όχι γιατί οι άνθρωποι που πιστεύουν σε αυτά φταίνε ή κάνουν λάθος. Αλλά γιατί δεν είναι αυτοί που τα ορίζουν.
Ως αντιπρόεδρος της Δ.Ε. Κόμματος Πειρατών Ελλάδας θα υποσχεθώ ένα πράγμα στα μέλη μας. Θα έχουν λόγο όπως και εγώ στο κόμμα. Οι συνδρομές τους θα προσπαθήσω είναι η μόνη χρηματοδότηση του κόμματος. Καμία κρατική χρηματοδότηση δεν θέλω να έρθει στους Πειρατές όσο ποσοστό και να έχουμε. Ούτε ένα ευρώ. Και όταν θα λάβουμε μέρος στις εκλογές θα πληρώσουμε ακόμα και για το χαρτί, αν περνάει από το χέρι μου. Τέρμα στα “ναι μεν αλλά”.
Ώρα για νέο προοδευτικό κόμμα που δεν κοροϊδεύει τους πολίτες. Ώρα για τους Πειρατές. Επικοινωνήστε μαζί μας στο info@pirateparty.gr, ή καλέστε στο 6934753640 για να μάθετε πως θα γίνετε μέλη, πως θα συμμετέχετε στο συνέδριό μας και πως θα βοηθήσετε να φτιάξουμε ένα πρόγραμμα αντάξιο των αξιώσεων του Ελληνικού λαού.
Το οκτάωρο είναι για τεμπέληδες;
Ψηφίστηκε ο νόμος έκτρωμα για το εργασιακό από την κυβερνητική πλειοψηφία, παρά την αντίθεση της κοινωνίας. Ο υπουργός, Άδωνις Γεωργιάδης, “δεν είδε πολλούς να αντιδρούν”, οπότε θεώρησε ότι όλα καλά. Ο νόμος μας, λέει ο υπουργός, προστατεύει τον εργαζόμενο γιατί ενσωμάτωσε οδηγίες της Ε.Ε. Όμως έκανε πολύ περισσότερα αυτός ο νόμος και όχι υπέρ των εργαζόμενων.
Μάλιστα, ο υπουργός αρχικά είχε ανακοινώσει ότι η εργασία θα φτάνει τις 16 ώρες την ημέρα, δείχνοντας ότι έχει πλήρη άγνοια για βασικούς κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι το νομοσχέδιο ετοιμάστηκε πρόχειρα και συμπληρώθηκε με αριθμούς μετά, κατά παραγγελία! Αυτός ο υπουργός όμως θέλει να μας πείσει ότι ξέρει τι είναι για το καλό των εργαζομένων!
Ένα ακόμα αποτέλεσμα του νομοσχεδίου θα είναι η αύξηση των εργατικών ατυχημάτων, ειδικά από την εξάντληση. Η ασφάλεια στην εργασία δεν είναι αστείο και δυστυχώς αυτή συχνά θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους.
Η εποχής της παραπληροφόρησης.
Η εποχής της παραπληροφόρησης.
Πριν από 80 χρόνια, ένα άρθρο εφημερίδας έλεγε ότι ο άνθρωπος του 2020 θα είναι ευφυία. Το άρθρο σχετιζόταν με τους υπολογιστές και την διάδοσή τους στα πανεπιστήμια. Η πρόβλεψη ήταν ότι θα έχουμε πρόσβαση όλοι σε πληροφορίες μέσω αυτών και αυτό θα μας κάνει εξυπνότερους…
80 χρόνια μετά, η διάψευση της πρόβλεψης δεν θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερη. Γιατί δεν έχουμε μάθει να κρίνουμε την πληροφορία και έτσι πολλοί πιστεύουμε ότι περάσει σε αυτό το δίκτυο υπολογιστών που σήμερα έχει το όνομα διαδίκτυο (Internet), αρκεί να ταιριάζει με τις προκαταλήψεις μας.
Από το “τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό”, στο “οι υπολογιστές καταλαβαίνουν αρχαία (βάλτε την γλώσσα σας εδώ)”, στο “ο ιός κατασκευάστηκε σε εργαστήρια”, μέχρι το “η γιαγιά του X ήξερε ότι ψηφίζει Ψ”.
Πολλά από αυτά είναι παραπληροφόρηση που δεν έρχεται από επίσημα χείλη, αλλά άλλα διαδίδονται από τα ΜΜΕ και από “σοβαρούς” εκπροσώπους διαφόρων επαγγελματικών ομάδων. Έτσι έχουμε περιβαλλοντολόγους που πιστεύουν ότι καίμε τα δάση για να βάλουμε ανεμογεννήτριες, δικηγόρους που διαδίδουν ότι σε 83 νοσοκομεία υπάρχουν ομάδες θανάτου από γιατρούς που σκοτώνουν κατ’ εντολή της κυβέρνησης, συζύγους ιδιοκτητών εταιριών που πουλάνε αναλώσιμα για μικροβιολογικά εργαστήρια που κάνουν τους γιατρούς, χωρίς να έχουν σπουδάσει κάτι και διαδίδουν ένα σωρό ψέματα για τους ιούς, τα εμβόλια και τις θεραπείες, αποτυχημένους “φιλόσοφους” τραγουδιστές που βλέπουν τα ίχνη συμπύκνωσης που αφήνουν πίσω τους αεροσκάφη, ως ψεκασμούς, επιστήμονες και καθηγητές που χαϊδεύουν αυτές τις απόψεις για να κάνουν πολιτική καριέρα με τους πιο ευκολόπιστους συμπολίτες μας, “χάκερ” που δεν ξέρουν την τύφλα τους από υπολογιστές, παρά μόνο να φτιάχνουν μη ασφαλής ιστοσελίδες και διαδίδουν ότι μπορούν να “χακάρουν” τις νέες ταυτότητες και πολλά, πολλά άλλα παραδείγματα.
Η κριτική σκέψη μας διαφεύγει. Δεν έχουμε μάθει να κοιτάμε την γελοιότητα αυτού που λέγεται, μόνο ότι ταιριάζει με αυτό που ήδη πιστεύουμε. Και έτσι μεγεθύνεται αυτή η προκατάληψη μας και γίνεται αυταπόδεικτο γεγονός!
Ένα παράδειγμα θα αναφέρω. Αυτό με τις ταυτότητες που πιστεύουν ότι περιέχουν μέσα GPS επειδή έχουν “τσιπάκι”. Μα αν υπήρχε τεχνολογία να λειτουργεί το GPS χωρίς μπαταρία, ήταν τόσο μικρό και μπορούσε να μεταδίδει και την πληροφορία σε ζωντανό χρόνο, αυτή θα ήταν η πρώτη χρήση της τεχνολογίας αυτής; Οι ταυτότητες; Που είναι όλες οι ενδιάμεσες τεχνολογίες; Γιατί τα GPS που έχουμε στα κινητά μας απαιτούν μπαταρία. Επίσης μεταδίδουν δεδομένα από το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας που και αυτό θέλει μπαταρία. Αν το κράτος ήθελε να μας παρακολουθεί, έχει ήδη αυτή την δυνατότητα από τα κινητά μας. Και δεν χρειάζεται καν να είναι ενεργοποιημένο το GPS. Οπότε όσοι νομίζουν ότι τους παρακολουθούν, ας τα πετάξουν.
Αυτές οι απλές σκέψεις αρκούν για να απορρίψουμε αμέσως τέτοιες πληροφορίες. Όμως μεγάλο ποσοστό δεν το κάνει. Γιατί; Δεν έχει τις απαραίτητες γνώσεις; Η μήπως απλά δεν έμαθε ποτέ να σκέφτεται κριτικά;
Το έχω πει πολλές φορές και θα το ξαναπώ. Η αρχή όλων είναι η παιδεία. Δεν αρκούν οι εγκυκλοπαιδικές γνώσεις που μαθαίνουμε παπαγαλία στο σχολείο, συνήθως μέχρι το διαγώνισμα. Πρέπει να μπορούμε να τις αξιολογήσουμε και να τις χρησιμοποιούμαι με κριτικό τρόπο για να μας γίνουν βίωμα. Αυτό δεν το μαθαίνουμε όμως στο σχολείο.
Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που είχε δάσκαλο στο δημοτικό (τον κ.Λεωνίδα) που μας έμαθε να σκεφτόμαστε κριτικά πριν να απορροφήσουμε την πληροφορία. Αυτό όμως δεν ήταν στην ύλη. Ήταν το μεράκι του δασκάλου. Και λίγοι το έχουν.
Πρέπει στα σχολεία να μπει ειδικό μάθημα όπου τα παιδιά θα μαθαίνουν τον τρόπο κριτικής σκέψης. Θα μαθαίνουν τις μεθόδους της λογικής σκέψεις και τα λογικά σφάλματα, να μαθαίνουν επιχειρηματολογία. Όχι μόνο να μαθαίνουμε το όνομα του αρχαίου Έλληνα που τα είπε πρώτος.