Άρθρο από μέλος του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας που επιθυμεί να μείνει ανώνυμο:
Ο Υπουργός Ναυτιλίας κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης προέβη σε μια παροιμιώδους κυνικότητας δήλωση για το φόνο του Αντώνη Καρυώτη από το πλήρωμα του Blue Star Horizon, εξισώνοντας τους θύτες με το θύμα. Είχε πει συγκεκριμένα:
“Υπάρχουν και αυτοί που θρηνούν για αυτούς που πήγαν να κάνουν την δουλειά τους και βρίσκονται κατηγορούμενοι για δολοφονία.”
Κι εμείς, ως Κόμμα Πειρατών Ελλάδας, ενώσαμε τη φωνή μας με αυτές του κομματιού της κοινωνίας που αρνείται ν’ αγκαλιάσει τη βαρβαρότητα ως κανονικότητα και καλέσαμε τον κύριο Υπουργό να απολογηθεί και να παραιτηθεί γι’ αυτές ακριβώς τις δηλώσεις του. Σε ποιο καθηκοντολόγιο (“job description” στα αριστέζικα) αναφέρεται ότι ένας ναύτης έχει δικαίωμα να πετάξει στη θάλασσα έναν αργοπορημένο επιβάτη ή ακόμα κι έναν λαθρεπιβάτη; Σε ποια νομοθεσία που διέπει τη ναυσιπλοΐα αναφέρεται ότι το πλήρωμα ενός πλοίου δικαιούται να εγκαταλείψει έναν άνθρωπο που κινδυνεύει στη θάλασσα, ιδίως όταν αυτός βρέθηκε σε αυτή τη θέση κατόπιν ενεργείων ή/και παραλείψεων του εν λόγω πληρώματος;
Απαντώντας σε άλλο κόμμα (στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. συγκεκριμένα), ο κύριος Βαρβιτσιώτης, αντί να ζητήσει συγγνώμη γι’ αυτή του την επιεικώς απαράδεκτη τοποθέτηση, ζήτησε και τα ρέστα. Συγκεκριμένα, είπε:
“[Κ]άτω από αυτές τις συνθήκες είναι αδιανόητο κάποιοι να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν πολιτικά το γεγονός και να με κατηγορήσουν για προσπάθεια εξίσωσης του θύματος με τους θύτες. Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο για μένα.”
Δεν κατάλαβε ο κύριος Βαρβιτσιώτης ότι με την αρχική του δήλωση εξίσωσε θύτες και θύμα, ακόμα κι αν αρνείται να παραδεχτεί ότι το έπραξε; Επιπλέον, είναι τουλάχιστον αστείο οποιοσδήποτε από τη Νέα Δημοκρατία, που με περισσή χυδαιότητα καπηλεύτηκε πολιτικά το Μάτι και τα εθνικιστικά συλλαλητήρια κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, να κατηγορεί οποιονδήποτε για πολιτική εκμετάλλευση οποιουδήποτε συμβάντος.
Το όλο θέατρο του παραλόγου όμως έχει συνέχεια! Προφανώς κάποιος “από πάνω” του τράβηξε τ’ αυτί του κυρίου Βαρβιτσιώτη και του ‘πε να το μαζέψει. Κι έτσι, ο Υπουργός έβγαλε στο “X” (πρώην Twitter) το εξής:
“Ζητώ συγγνώμη αν άθελά μου με λανθασμένη διατύπωση, ενδεχομένως κάποιοι εξέλαβαν την καταδίκη μου προς το περιστατικό και την ανάγκη διαλεύκανσής του, ως εξίσωση του θύματος με τον θύτη. Ο Αντώνης και η οικογένειά του είναι τα μεγάλα θύματα αυτής της τραγωδίας.”
Αυτό είναι κλασική περίπτωση μη-απολογίας. Δε ζητά συγγνώμη για την άθλια αρχική του τοποθέτηση, ούτε για την ακόμα αθλιότερη προσπάθειά του ν’ αποδώσει δόλο και πρόθεση πολιτικής εκμετάλλευσης στον κόσμο που εξοργίστηκε από αυτό που είπε αρχικά. Ζητά συγγνώμη που… είμαστε χαζοί και δεν καταλάβαμε. Εν τέλει, και κατόπιν πολλών διαδοχικών κυμάτων κατακραυγής, δήλωσε on air ότι αυτές οι ενέργειες προκαλούν “σοκ και δεος” κι ότι συνιστούν έγκλημα κ.ο.κ.
Εμείς τώρα τι πρέπει να πούμε; Ότι χαιρόμαστε που, έστω και μετά από τόσες πολλές προσπάθειες, κατάφερε να προφέρει μερικές λέξεις ρητής καταδίκης αυτών των εγκληματικών πράξεων; Να του πούμε “μπράβο”; Όχι. Δεν είναι μικρό παιδάκι ο κύριος Βαρβιτσιώτης, αλλά ενήλικος, που έχει αναλάβει πολλές φορές θέσεις ευθύνης. Τέτοιες συμπεριφορές και παλινωδίες δεν αρμόζουν όμως σε κάποιον με το ηλικιακό του προφίλ, πολλώ δε μάλλον σε κάποιον που βρίσκεται σε κυβερνητική θέση.
Τον καλούμε λοιπόν επιτέλους να σοβαρευτεί και να σταματήσει να προσβάλλει τη νοημοσύνη μας. Έχει υποχρέωση να ζητήσει μια ειλικρινή συγγνώμη, να αναλάβει τις ευθύνες του και να παραιτηθεί. Στο κάτω-κάτω της γραφής, η συνεισφορά του στην πολιτική ζωή του τόπου υπήρξε απολύτως ανύπαρκτη και δε θα λείψει σε κανέναν.
Leave a Reply